κενή φωνή

κρύβομαι να μην με δεις
και τη σιωπή μου κλέψεις
στα μυστικά της να χαθείς
και πια να μην με θέλεις

γνωρίζω πόσο με ποθείς
γνωρίζω το πως και το γιατί
μα μην θαρρείς πως θα δεχτώ
αμαχητί να σου δοθώ

είναι ο κόσμος μου αλλού
και ο δικός σου κάπου αλλού
αναμεσά τους γέφυρα το κενό
ανύπαρκτη για κάθε λογικό

αν θέλεις, λοιπόν, ένα φιλί
κλείσε τα μάτια να τη διαβείς
τα πατηματά της είναι μες στη φωνή
που λαχταρά τη δική μου σιγή