Thursday 6 March, 2008

τ' όλο είναι η κάθε στιγμή
που αιώνια γίνεται,

ο νόμος είναι το κάθε γιατί
που ανοίγει δρόμο στη σιωπή,

ο θεός είναι η παντοδυναμία
της αδυναμίας
κτίζει κάστρα και επιδυκνείεται,

οι αισθήσεις είναι μόνο η αρχή
που στον βαθύ ύπνο αφοπλίζονται,

η διαίσθηση διαρκώς προκαλείται
απ' την ίδια της την πηγή
την ανθρώπινη πληγή-τον φοβο-

και το δόγμα είναι μια ανάγκη
που διαρκώς αναιρείται
για να επιβεβαιώνεται.

2 comments:

tsiailisworld said...

καλημέρα
πολύ ωραίο, φιλοσοφική διάθεση, σοβαρό ύφος
ώριμο ποίημα
θα εισηγόμουνα ένα πειραματισμό.
Όπως λες στην αρχή "τ'όλο"
δοκίμασε να βάλεις παντού συνθλίψεις, όπου ταιριάζουν γραμματικά για αν σπάσεις το ύφος και να δόσιε άλλη διάσταση, πιο ενοχλητική και μεταμορνενική!
Δεν εννοοώ το χρειάζεται το ποίημα, είναι πείραμα

Σμίχελης said...

τι εννοείς; ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω. μπορείς να δώσεις παράδειγμα;